Μαίρης Αντωνακάκη

ΑΝΤΑΡΚΤΙΚΗ

 Είναι στη φύση του ανθρώπου η ανάγκη να γνωρίσει άλλους τόπους, άλλους ανθρώπους, άλλους πολιτισμούς. Ακόμη και σήμερα που ο κόσμος μας έχει γίνει τόσο μικρός, που οι αποστάσεις έχουν εκμηδενιστεί και που η τηλεόραση φέρνει μέσα στο σπίτι μας τα πιο απόμακρα και δυσπρόσιτα μέρη του πλανήτη, αυτή η ανάγκη όχι μόνο δεν εξέλιπε, αλλά  αντίθετα έγινε εντονότερη, αν κρίνουμε από το συνεχώς ογκούμενο φαινόμενο του τουρισμού.

Αν όμως αυτοί που ταξιδεύουν για αναψυχή μετρώνται σε δεκάδες εκατομμύρια, αυτοί που καταγράφουν τις εντυπώσεις τους είναι ελάχιστοι και αυτοί που επιτυγχάνουν να κάνουν τον αναγνώστη συνταξιδιώτη, ακόμη λιγότεροι. Σ’ αυτήν την τελευταία κατηγορία ανήκουν μεγάλοι Έλληνες λογοτέχνες, όπως ο Καζαντζάκης, ο Ι.Μ.Παναγιωτόπουλος, ο Μυριβήλης, ο Ουράνης κ.ά.

Αυτές οι σκέψεις μού ’ρχονται στο μυαλό διαβάζοντας το βιβλίο «Ανταρκτική» της συμπολίτισσας Μαίρης Αντωνακάκη, που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Τροχαλία». Η Μ.Α. έχει το χάρισμα που ανέφερα πιο πάνω. Σε παίρνει μαζί της και σε κάνει συνταξιδιώτη της. Και σε τι ταξίδι! Στην Ανταρκτική!!! Εκεί που μόνο καβάλα στ’ όνειρο μπορείς να φτάσεις. Εκεί που ο μέσος άνθρωπος ούτε καν διανοείται να πάει. Ακόμη και η ίδια, που το ονομάζει ταξίδι ζωής και που το έχει προαποφασίσει, μέχρι την τελευταία στιγμή αμφιταλαντεύεται.

Στο ταξίδι παίρνουν μέρος δεκαέξι Έλληνες από τους οποίους οι δεκατρείς είναι γυναίκες! Μέσω Φραγκφούρτης Νέα Υόρκη και από κει Μπουένος Άιρες. Σύντομη παραμονή δύο ημερών στην πρωτεύουσα της Αργεντινής. Παρά το γεγονός ότι ο χρόνος παραμονής στο Μπουένος Άιρες είναι πολύ μικρός, η Μ.Α. καταφέρνει με το διεισδυτικό της βλέμμα να δει πέρα από τα φαινόμενα και με τη γλαφυρή της πέννα να μας μεταφέρει μια σαφή εικόνα της Αργεντινής και της κοινωνίας της. Ιδιαίτερα συναρπαστικές οι σελίδες που αναφέρονται στο ταγκό και τη θέση του στη γενικότερη κουλτούρα του λαού της Αργεντινής. Μέσα από μικρές λεπτομέρειες του κειμένου, ο προσεκτικός αναγνώστης μπορεί να διαβλέψει την επερχόμενη οικονομική κατάρρευση της Αργεντινής. Το ταξίδι πραγματοποιείται το Φλεβάρη του 2001.

Από το Μπουένος Άιρες με αεροπλάνο στη νοτιότερη πόλη του κόσμου την Ουσουάια, την Πύλη της Ανταρκτικής, στη Γη του Πυρός. Από ‘κει με πλοίο που δεν της εμπνέει και πολλή εμπιστοσύνη αρχίζει το ταξίδι για το άγνωστο, το ταξίδι των ταξιδιών, όπως το ονομάζει η συγγραφέας. Σ’ αυτό παίρνουν μέρος 109 ταξιδιώτες από έξι χώρες του κόσμου. Έπειτα από ταξίδι τριών και πλέον ημερών, με άγρια θαλασσοταραχή και την αφηγήτρια οριζοντιωμένη από τον φόβο και τη ναυτία, το πλοίο αγκυροβολεί στη χερσόνησο της Ανταρκτικής σε ένα βασίλειο ηρεμίας και γαλήνης. Θαυμασμός για το ανυπέρβλητο θέαμα, έκπληξη για τις πρωτόγνωρες εικόνες, για τα μικρά και μεγάλα παγόβουνα που μοιάζουν να συνθέτουν μια υπαίθρια έκθεση γλυπτών. Φώκιες που αναπαύονται ή που γλιστρούν στο νερό. Αποικίες με χιλιάδες πιγκουίνους, τεράστιοι θαλάσσιοι ελέφαντες απαθείς και ανεπηρέαστοι από την ανθρώπινη παρουσία. Σκληρή φύση, ανελέητες καιρικές συνθήκες, απίστευτα χαμηλές θερμοκρασίες. Αιώνιοι παγετώνες, που από τα πλευρά τους αποσπώνται τεράστια κομμάτια και βυθίζονται με υπόκωφο βρυχηθμό στα νερά.  Καθημερινές έξοδοι στην ξηρά, που κάθε μια τους επιφυλάσσει πρωτόγνωρες εμπειρίες, τις οποίες η συγγραφέας με το λογοτεχνικό τάλαντο που διαθέτει, μεταφέρει με γλαφυρό τρόπο στον αναγνώστη, εμπλουτισμένες με ιστορικά και γεωλογικά στοιχεία της περιοχής.

Το ταξίδι της επιστροφής περιλαμβάνει στάση στα νησιά Φώκλαντ, τα γνωστά μας από τον πόλεμο μεταξύ Αργεντινής και Βρετανίας, τα οποία δεν έχουν να επιδείξουν κάτι το ιδιαίτερο.

Συνολικά το ταξίδι διαρκεί περίπου είκοσι μέρες και ο απολογισμός για τη συγγραφέα είναι θετικός, παρά το οικονομικό κόστος και την ταλαιπωρία που υπέστη.

Επειδή, όμως, είναι δύσκολο να μεταφέρω εδώ ολόκληρο το βιβλίο και επειδή δεν πιστεύω μεταξύ των αναγνωστών να υπάρχουν πολλοί που θα έχουν την αποκοτιά της Μ.Α. να επισκεφτούν την Ανταρκτική, τους συνιστώ να διαβάσουν το βιβλίο της. Θα νιώσουν σαν να έχουν πάει.

                                                  Γιάννης Ζ. Παπιομύτογλου