Η ΑΓΙΑ ΒΑΡΒΑΡΑ ΡΕΘΥΜΝΟΥ ΒΡΕΦΟΔΟΧΟΣ

Η ΑΓΙΑ ΒΑΡΒΑΡΑ ΒΡΕΦΟΔΟΧΟΣ

Αναδιφώντας την εφημερίδα «Μίνως» του Ηρακλείου, είδα να δημοσιεύεται στην 3^η σελίδα του φύλλου της 25^ης Απριλίου 1887 μια ανταπόκριση «εκ Ρεθύμνης». Η ανταπόκριση αναφέρεται σε δύο θέματα: Το πρώτο στην καταπολέμηση της κάμπιας των βελανιδιών στο Ρέθυμνο και το δεύτερο στην εγκατάλειψη βρέφους στην είσοδο του ναού της Αγίας Βαρβάρας.

Όσον αφορά το πρώτο θέμα ο ανώνυμος ανταποκριτής αναφερόμενος σε επιστολή Αρχανιωτών που δημοσιεύθηκε στο προηγούμενο φύλλο της εφημερίδας και στην οποία παραπονούνται για την εμφάνιση σκουληκιού που καταστρέφει τα αμπέλια τους, τους προτρέπει να ακολουθήσουν το παράδειγμα των Ατσιποπουλιανών, οι οποίοι αντιμετώπισαν με επιτυχία παρόμοιο πρόβλημα με την κάμπη της βελανιδιάς. Στη συνέχεια περιγράφει τη μέθοδο της καταπολέμησης της κάμπης που ακολούθησαν οι κάτοικοι του Ατσιποπούλου και της ευρύτερης περιοχής. Επειδή παρατήρησαν ότι οι κάμπιες αναρριχώνται από το έδαφος στον κορμό και από εκεί στα φύλλα, άλειφαν περιμετρικά τον κορμό με μια λωρίδα κατράμι (δηλ. αραιωμένη πίσσα) πλάτους περίπου μιας σπιθαμής δύο με τρεις φορές την εβδομάδα. Έτσι όσες κάμπιες είχαν ήδη ανέβει στο δέντρο, μη μπορώντας να κατέβουν στο έδαφος περνώντας τη ζώνη του κατραμιού, έπεφταν στο έδαφος, ενώ όσες ανέβαιναν στον κορμό είτε κολλούσαν στο κατράμι είτε έπεφταν πάλι στο έδαφος, με αποτέλεσμα να μαζεύονται κατά σωρούς γύρω από τους κορμούς. Έτσι γλίτωσαν οι βελανιδοφόρες περιοχές του δυτικού Ρεθύμνου από την επιδρομή της κάμπιας της βελανιδιάς, που τις ταλαιπώρησε επί σειρά ετών κατά το τελευταίο τέταρτο του 19^ου αιώνα, και απείλησε να στερήσει από αφού τους τους κατοίκους της περιοχής μια βασική πηγή εισοδήματος που ήταν το βελανίδι.

Όπως προαναφέρθηκε το δεύτερο θέμα που θίγει ο εκ Ρεθύμνης ανταποκριτής είναι η ανεύρεση εγκαταλελειμμένου βρέφους στην είσοδο του ναού της Αγίας Βαρβάρας. Το δυστυχές αγοράκι βρήκαν κάποιοι φιλεύσπλαχνοι συμπολίτες, οι οποίοι φρόντισαν να το βαφτίσουν. Από έρευνα της αστυνομίας προέκυψε ότι το βρέφος ανήκε σε χριστιανή χωρική, η οποία το συνέλαβε όταν ο σύζυγός ήταν φυλακισμένος και εκείνη εφρόντιζεν η καϋμένη να παρηγορεί την λύπην της διακεδάζουσα, αναφέρει επί λέξει ο ανταποκριτής. Όταν όμως ήρθε ο καιρός της αποφυλάκισης του συζύγου από τον φόβο των συνεπειών που θα είχε η ανακάλυψη του παράνομου τέκνου αποφάσισε να απαλλαγεί απ’ αυτό. Έτσι το εγκατέλειψε στη φροντίδα της Αγίας Βαρβάρας, στην οποία κατέφευγαν ανέκαθεν οι Ρεθεμνιώτες για τους λύσει τα προβλήματά τους, πιστεύοντας στη θαυματουργή της δύναμη.

Ο ανταποκριτής δεν μας λέει τη συνέχεια της ιστορίας για τη τύχη του παιδιού. Ίσως το υιοθέτησε κάποια οικογένεια ή το πήρε πίσω η φυσική του μητέρα.

Γιάνης Ζ. Παπιομύτογλου

       

(Δημοσιεύθηκε στην «Ενοριακή Παρουσία» τχ. 49 (Νοέμβριος 2009-Ιανουάριος 2010).