GRAFFITI
Ένα
παράδειγμα προς μίμηση
και
ένα προς αποφυγή.
Πρόσφατα έλαβα ένα e-mail με πολλές εικόνες από
ζωγραφισμένους τοίχους των Βρυξελλών.
Πρόκειται για θαυμάσιες ζωγραφιές που όχι μόνο δεν ενοχλούν, αλλά
ομορφαίνουν το περιβάλλον και ξεκουράζουν το μάτι. Από την άλλη μεριά σκέφτομαι τους δύστυχους τοίχους της πόλης μας, που
υποφέρουν και κακοποιούνται από την κακογουστιά και την ανοησία. Δεν υπάρχει
καθαρή επιφάνεια στην πόλη που να μην αμαυρωθεί σε μηδέν χρόνο. Μέχρι και τα
σήματα ρύθμισης της κυκλοφορίας ρυπαίνουν οι ανεγκέφαλοι αδιαφορώντας αν
εξαιτίας τους μπορεί να προκληθεί τροχαίο ατύχημα. Αλλά ο χώρος που υφίσταται
στον μεγαλύτερο βαθμό τη μανία των βανδάλων είναι η Πλατεία Μικρασιατών, που
από κόσμημα έχει καταντήσει όνειδος για την πόλη. Θεωρώ ότι η καλύτερη και
αποτελεσματικότερη ποινή για όσους συλλαμβάνονται να ρυπαίνουν με σπρέι
δημόσιους ή και ιδιωτικούς χώρους είναι να υποχρεώνονται να αποκαθιστούν τη
ζημιά με δαπάνες τους. Αλλά μέχρι σήμερα δεν έχει συλληφθεί κανείς λες και
είναι αόρατοι.
Βρυξέλλες |
Ρέθυμνο |
Αφού λοιπόν η αστυνόμευση δεν
είναι αποτελεσματική θεωρώ ότι μια λύση θα ήταν –τουλάχιστον για την πλατεία
Μικρασιατών– η εφαρμογή του παραδείγματος των Βρυξελλών που ανέφερα στην αρχή.
Οι ζωγραφιές κάτω από τη γέφυρα του Πλατανέ και στον μαντρότοιχο του 2ου
Δημοτικού Σχολείου μας δείχνουν πως υπάρχουν στο Ρέθυμνο άνθρωποι με ταλέντο
και όρεξη. Ας τους αξιοποιήσουμε δίνοντάς τους την ευκαιρία να δημιουργήσουν.
Φαντάζομαι πως οι ανεγκέφαλοι δεν θα εκτονωθούν πάνω στις ζωγραφιές, όχι επειδή
θα τις σεβαστούν, αλλά επειδή δεν θα είναι ευδιάκριτες οι ανοησίες τους.
Γιάννης Ζ.
Παπιομύτογλου
(Δημοσιεύθηκε στην Κρ. Επιθ. 24/10/2013)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου