ΚΩΣΤΑΣ ΞΕΞΑΚΗΣ

ΚΩΣΤΑΣ ΞΕΞΑΚΗΣ

Όταν καλείσαι να πεις δυο λόγια για κάποιον αποθανόντα, συνήθως βρίσκεσαι σε αμηχανία για το τί θα πεις. Στην περίπτωση του Κώστα Ξεξάκη η αμηχανία έγκειται στο τί να πρωτοπείς. Γιατί ο Κώστας Ξεξάκης έζησε μια ζωή γεμάτη δράση και προσφορά. Έκανε αισθητή την παρουσία του και άφησε έντονα τα σημάδια του σε όποιον χώρο κι' αν δραστηριοποιήθηκε. Ως Έλληνας πατριώτης επιτέλεσε στο ακέραιο το καθήκον του προς την πατρίδα και κατέβαλε μέχρι κεραίας το τίμημα της αγάπης του για τη λευτεριά. Όλοι γνωρίζουμε την περιπέτειά του στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης από τα οποία διασώθηκε ως εκ θαύματος. Επίσης όλοι γνωρίζουμε την προσφορά του στην εκπαίδευση τη οποία υπηρέτησε με αφοσίωσή για περίπου σαράντα χρόνια. Πολλοί από μας που υπήρξαμε μαθητές του έχομε άμεση αντίληψη της ασύγκριτης αφηγηματικότητας και μεταδοτικότητάς του κατά τις παραδόσεις του. Της καταπληκτικής ικανότητάς του να κάνει τα σύνθετα απλά και κατανοητά και τα ανιαρά ενδιαφέροντα.

Επίσης στο χώρο της τοπικής ιστορίας και λαογραφίας η προσφορά του υπήρξε μεγάλη. Ιδρυτικό μέλος της Ιστορικής και Λαογραφικής Εταιρείας Ρεθύμνης το 1964, υπήρξε στενός συνεργάτης και πολύτιμος βοηθός του Χριστόφορου Σταυρουλάκη τον οποίο διαδέχθηκε στην προεδρία της ΙΛΕΡ το 1979. Διετέλεσε πρόεδρος της ΙΛΕΡ μέχρι το 1992 και επίτιμος πρόεδρος μέχρι το θάνατό του. Από το 1977 που είμαι στην ΙΛΕΡ έζησα από κοντά και έχω άμεση γνώση της αγάπης του για τον τόπο και της αγωνίας για τη διάσωση και διάδοση του λαϊκού μας πολιτισμού. Θυμάμαι με πόσο πάθος συνέλεγε διάφορα αντικείμενα ακόμη και όταν δεν είχε πλέον χώρο να τα αποθηκεύσει, αλλά και με πόση αγωνία προσέβλεπε στη λειτουργία τούτου εδώ του μουσείου, στο οποίο προσέφερε ό,τι επί τόσα χρόνια είχε συλλέξει. Θεωρώ επαινετή την πρωτοβουλία του μουσείου να τιμήσει τη μνήμη του με την αποψινή σεμνή τελετή και εκφράζω τα συγχατητήριά μου στους οργανωτές. Τέλος εύχομαι η μνήμη του τιμωμένου να μας συντροφεύει για πολλά-πολλά χρόνια ακόμη. 

Γιάννης Ζ. Παπιομύτογλου