Ο Τίτος Πετυχάκης
και οι εκλογές της 25 Οκτωβρίου 1925
Η δαχτυλιδοσφραγίδα του Τ. Πετυχάκη |
Οι τελευταίες δημοτικές εκλογές στην Κρήτη έγιναν την 1η Μαΐου 1911 στους τρεις αστικούς της Κρήτης (Χανιά, Ρέθυμνο, Ηράκλειο) και στις 26 Ιουνίου 1911 στους πολυπληθείς αγροτικούς. Στις ελληνικές δημοτικές εκλογές του 1914 δεν μετείχε η Κρήτη, παρά το γεγονός ότι είχε ήδη ενωθεί με την Ελλάδα. Αλλά και στην υπόλοιπη Ελλάδα από το 1914 μέχρι το 1925 δεν έγιναν δημοτικές εκλογές, λόγω της ανώμαλης πολιτικής κατάστασης, που επικρατούσε καθ’ όλη τη διάρκεια αυτής της δεκαετίας. Στο Ρέθυμνο, όπως έχουμε δει σε προηγούμενα δημοσιεύματά μας, δήμαρχος μέχρι το 1918 ήταν ο Τουρκορεθεμνιώτης Χουσεΐν Βακογλάκης. Στο διάστημα 1918 μέχρι 1925 είχαμε τρεις διορισμένους δημάρχους: Τον Μιχαήλ Ν. Παπαδάκη, τον Παντελή Μ. Πετυχάκη και τον Μενέλαο Μ. Παπαδάκη[1].
Οι εκλογές της 25 Οκτωβρίου 1925
Έτσι φτάνουμε στο 1925, οπότε προκηρύσσονται σε όλη την
Ελλάδα δημοτικές εκλογές για τις 25 Οκτωβρίου, αφού είχαν προηγηθεί αρκετές
αναβολές και υπαναχωρήσεις. Στην κυβέρνηση βρίσκεται ο Θεόδωρος Πάγκαλος, που
ανήλθε στην εξουσία αφού ανέτρεψε την κυβέρνηση Ανδρέα Μιχαλακόπουλου. Για τις κοινοτικές εκλογές,
που κανονικά θα έπρεπε να γίνουν μαζί με τις δημοτικές, οι εφημερίδες της
εποχής δεν αναφέρουν ούτε λέξη.
Πιθανώς δεν έγιναν, αλλά και αν
έγιναν, ο θεσμός των αγροτικών δήμων (κοινοτήτων) είχε εντελώς απαξιωθεί τόσο
στα μάτια του πολιτικού κόσμου όσο και του λαού, ώστε οι εφημερίδες δεν
θεώρησαν σκόπιμο να γράψουν κάτι γι’ αυτές.
Οι δημοτικές εκλογές έγιναν σύμφωνα με τον νόμο ΔΝΖ του 1912 «Περί συστάσεως Δήμων και Κοινοτήτων» για την εκλογή δημοτικών και κοινοτικών αρχών σε 37 δήμους και 4243 κοινότητες. Στους δήμους με πληθυσμό μέχρι 30.000 κατοίκους, όπου συγκαταλεγόταν και το Ρέθυμνο, προβλεπόταν οι εκλογή τριών Παρέδρων[2] και 18μελούς Δημοτικού Συμβουλίου. Στις κοινότητες μέχρι 1000 κατοίκους εκλεγόταν 5μελές Κοινοτικό Συμβούλιο.
Στον δήμο Ρεθύμνης, παρά την αρχική διστακτικότητα, υπήρξε
τελικά πληθώρα υποψηφίων δημοτικών συμβούλων, οι οποίοι πλαισίωσαν τους
συνδυασμούς των δύο υποψηφίων δημάρχων: Του Τίτου Στυλ. Πετυχάκη (1874–16/8/1966) και του γιατρού Θεμιστοκλή Δ. Μοάτσου (1868–24/3/1952) [3]. Ο Τίτος Πετυχάκης κατέβηκε
στις εκλογές ως βενιζελικός φιλελεύθερος και στόχευε στους βενιζελικούς
ψηφοφόρους, στους οποίους περιλαμβάνονταν και η πλειονότητα των Μικρασιατών
προσφύγων [Εικ. 3]. Ο μετριοπαθής Θεμ. Μοάτσος
κατέβηκε ως υπερκομματικός υποψήφιος, έχοντας στον συνδυασμό του πρόσωπα από
όλες τις πολιτικές παρατάξεις [Εικ. 4].
Τον Οκτώβρη του 1925, που διενεργούνται οι δημοτικές εκλογές, στο Ρέθυμνο κυκλοφορούσαν τρεις εφημερίδες, όλες εβδομαδιαίες: Η Κρητική Επιθεώρησις, η Δημοκρατία, και η Αστραπή. Η Κρητική Επιθεώρησις, ως ακραιφνώς βενιζελική εφημερίδα, υποστηρίζει τον υποψήφιο της βενιζελικής παράταξης Τίτο Πετυχάκη. Η Δημοκρατία του Νίκου Ανδρουλιδάκη υποστηρίζει τον Θ. Μοάτσο, αφού και ο ίδιος ο Ανδρουλιδάκης είναι υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος αυτού του συνδυασμού . Και η εφημερίδα Αστραπή του Στυλ. Δρακάκη υποστηρίζει τον συνδυασμό του Θ. Μοάτσου. Παρά το σύντομο της προεκλογικής περιόδου, που στην ουσία δεν διήρκεσε πάνω από δύο εβδομάδες, υπήρξε ένταση και οξύτητα στον προεκλογικό αγώνα [Εικ. 5].
Τελικά
δήμαρχος εξελέγη ο Τίτος Πετυχάκης με ποσοστό 62%. Από τον συνδυασμό του
εξελέγησαν και οι τρεις Πάρεδροι, δηλαδή ο Ιωάννης Γκρίτσος, ο Ιωάννης Κ. Δετοράκης
και ο Ιωάννης Δερμιτζάκης. Από την πλειοψηφία εξελέγησαν δώδεκα δημοτικοί
σύμβουλοι και από τη μειοψηφία έξι [Εικ. 6.
Ο δήμαρχος
Τίτος Στυλ. Πετυχάκης
Ο
Τίτος Πετυχάκης γεννήθηκε στο Ρέθυμνο το 1874 όπου τελείωσε το Δημοτικό και το λεγόμενο
τότε Ελληνικό σχολείο. Το 1888 μετέβη στην Αθήνα, όπου τελείωσε το Γυμνάσιο και
γράφτηκε στη Νομική Σχολή της οποίας ανακηρύχθηκε διδάκτωρ το 1897.
Από το 1899 μέχρι το 1909 άσκησε τη δικηγορία στο Ρέθυμνο και στη συνέχεια διορίστηκε Ειρηνοδίκης Βάμου μέχρι το 1916, οπότε προάχθηκε σε Πρωτοδίκη Χανίων και παρέμεινε στα Χανιά μέχρι το 1924, που επανήλθε ως δικηγόρος στο Ρέθυμνο. Από το 1899 και μέχρι τον θάνατό του υπήρξε πιστός οπαδός του Ελευθέριου Βενιζέλου, γεγονός αποφασιστικό στην επιλογή του ως υποψηφίου των Φιλελευθέρων σε αλλεπάλληλες δημοτικές εκλογές του Ρεθύμνου.
Από το 1899 μέχρι το 1909 άσκησε τη δικηγορία στο Ρέθυμνο και στη συνέχεια διορίστηκε Ειρηνοδίκης Βάμου μέχρι το 1916, οπότε προάχθηκε σε Πρωτοδίκη Χανίων και παρέμεινε στα Χανιά μέχρι το 1924, που επανήλθε ως δικηγόρος στο Ρέθυμνο. Από το 1899 και μέχρι τον θάνατό του υπήρξε πιστός οπαδός του Ελευθέριου Βενιζέλου, γεγονός αποφασιστικό στην επιλογή του ως υποψηφίου των Φιλελευθέρων σε αλλεπάλληλες δημοτικές εκλογές του Ρεθύμνου.
Έμελλε
να αποδειχθεί ο μακροβιότερος εκλεγμένος δήμαρχος του Ρεθύμνου αφού ξεπέρασε τα
είκοσι χρόνια στο αξίωμα αυτό. Εκτός από τις εκλογές του 1925 κέρδισε και αυτές
του 1929 και του 1934 και παρέμεινε στο αξίωμα του δημάρχου μέχρι τον Αύγουστο
του 1950 με μια τριετή διακοπή κατά τα χρόνια της Γερμανοκατοχής.
Το έργο της
1ης τετραετίας (1925-1929)
Το όνομά του Τίτου Πετυχάκη συνδέθηκε
με αρκετά και αξιόλογα έργα του Ρεθύμνου, όμως
εκείνο για το οποίο έμεινε στη μνήμη των Ρεθεμνιωτών ήταν η θεαματική αύξηση του πρασίνου στο Ρέθυμνο και ιδιαίτερα η δημιουργία στα πρώην μουσουλμανικά νεκροταφεία Δημοτικού Κήπου έκτασης 26 στρεμμάτων, εντυπωσιακού για μια μικρή επαρχιακή πόλη όπως ήταν τότε το Ρέθυμνο. Ο Κήπος σχεδιάστηκε από τρεις μηχανικούς (Φωτιάδης, Λαμπάκης, Ανδρεάδης) και έναν γεωπόνο (Παπαπολυχρονίου). Φυτεύτηκε με χιλιάδες δένδρα και θαμνώδη φυτά όχι μόνο ενδημικά, αλλά και άλλα πολλά που έφερε από την Ιταλία, τη Γαλλία, την Αίγυπτο κ.ά. μέρη. Επίσης φυτεύτηκαν με πεύκα οι λόφοι νότια της πόλης και το κάστρο της Φορτέτσας. Ο δημοτικός κήπος του Ρεθύμνου για αρκετά χρόνια θεωρούνταν ο καλύτερος επαρχιακός κήπος της Ελλάδος και μάλιστα βραβεύτηκε το 1945 από την Ακαδημία Αθηνών [Εικ. 8].
εκείνο για το οποίο έμεινε στη μνήμη των Ρεθεμνιωτών ήταν η θεαματική αύξηση του πρασίνου στο Ρέθυμνο και ιδιαίτερα η δημιουργία στα πρώην μουσουλμανικά νεκροταφεία Δημοτικού Κήπου έκτασης 26 στρεμμάτων, εντυπωσιακού για μια μικρή επαρχιακή πόλη όπως ήταν τότε το Ρέθυμνο. Ο Κήπος σχεδιάστηκε από τρεις μηχανικούς (Φωτιάδης, Λαμπάκης, Ανδρεάδης) και έναν γεωπόνο (Παπαπολυχρονίου). Φυτεύτηκε με χιλιάδες δένδρα και θαμνώδη φυτά όχι μόνο ενδημικά, αλλά και άλλα πολλά που έφερε από την Ιταλία, τη Γαλλία, την Αίγυπτο κ.ά. μέρη. Επίσης φυτεύτηκαν με πεύκα οι λόφοι νότια της πόλης και το κάστρο της Φορτέτσας. Ο δημοτικός κήπος του Ρεθύμνου για αρκετά χρόνια θεωρούνταν ο καλύτερος επαρχιακός κήπος της Ελλάδος και μάλιστα βραβεύτηκε το 1945 από την Ακαδημία Αθηνών [Εικ. 8].
· Καλύφθηκε
το 1927 ο χείμαρρος «Καμαράκι», που ταλαιπωρούσε συχνά την πόλη με πλημύρες και
καταστροφές [Εικ. 9].
· Καταρτίστηκε για πρώτη φορά σχέδιο πόλης και με βάση αυτό το σχέδιο διαπλατύνθηκαν δρόμοι και πλατείες, όπως η πλατεία που φέρει το όνομά του στον Πλάτανο [Εικ. 10].
· Καταρτίστηκε για πρώτη φορά σχέδιο πόλης και με βάση αυτό το σχέδιο διαπλατύνθηκαν δρόμοι και πλατείες, όπως η πλατεία που φέρει το όνομά του στον Πλάτανο [Εικ. 10].
· Παραχωρήθηκε
δημοτικό οικόπεδο έκτασης εννέα στρεμμάτων για την ανέγερση Γυμνασίου.
· Παραχωρήθηκε
δημοτικό οικόπεδο έκτασης 1000 τ.μ. για την κατασκευή απολυμαντικού κλιβάνου
για την καταπολέμηση της φυματίωσης.
· Κατασκεύασε
πλήθος υπονόμων για την εξυγίανση της πόλης.
· Με
τη μετάκληση μουσικοδιδάσκαλου κατάρτισε φιλαρμονική με τα παιδιά του
Ορφανοτροφείου.
Επί πλέον πραγματοποίησε και δεκάδες άλλα μικρότερα
έργα, που δεν είναι δυνατόν να αναφερθούν αναλυτικά εδώ.
Για τις υπόλοιπες δημαρχιακές θητείες του Τίτου
Πετυχάκη θα ακολουθήσει και άλλο δημοσίευμα.
(Δημοσιεύθηκε στην εφημ. Ρέθεμνος την 19/10/2019)
(Δημοσιεύθηκε στην εφημ. Ρέθεμνος την 19/10/2019)
[1] Για τους
δημάρχους της περιόδου 1918-1925 βλέπε δημοσίευμά μου στην εφημ. Ρέθεμνος φ. 951/9-2-2019 και στη διεύθυνση https://rethymniates.blogspot.com/2019/02/.
[2] Οι
πάρεδροι ήταν κάτι σαν τους σημερινούς αντιδημάρχους. Ο θεσμός των παρέδρων
καταργήθηκε το 1950 με τον νόμο 1454.
[3] Αρχικά
υπέβαλε υποψηφιότητα και ο Στυλιανός Δρακάκης, εκδότης της εφημερίδας Αστραπή, όμως αμέσως μετά την απέσυρε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου