ΔΡΑΝΔΑΚΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ Β.

ΝΙΚΟΛΑΟΣ Β. ΔΡΑΝΔΑΚΙΣ

Για τον αείμνηστο συμπολίτη Καθηγητή Πανεπιστημίου Νικόλαο Β. Δρανδάκη δημοσιεύθηκαν στον τοπικό Τύπο, τις επόμενες μέρες του θανάτου του (25-2-2004), σημειώματα με πολλά στοιχεία για τη ζωή και το έργο του. Το σημείωμα τούτο έχει σκοπό να φωτίσει μόνο μια πτυχή της δράσης του εξαίρετου αυτού ανθρώπου και επιστήμονα, η οποία δεν είναι γνωστή στο ευρύτερο κοινό και έχει να κάνει με τη συμβολή του στη δημιουργία Βιβλιοθήκης στο Ρέθυμνο.

Στο φύλλο της 2-7-1938 της εφημερίδας «Φωνή της Κρήτης» δημοσιεύει μακροσκελές άρθρο με τίτλο «Βιβλιοθήκη εις το Ρέθυμνον», όπου επισημαίνει την ανάγκη δημιουργίας βιβλιοθήκης στην Πόλη των Γραμμάτων και προσπαθεί να αφυπνίσει το ενδιαφέρον των Ρεθεμνιωτών για τον σκοπό αυτόν. Είναι στην ουσία η πρώτη σημαντική παρέμβαση προς την κατεύθυνση αυτή και η αφορμή για έναν ευρύτερο προβληματισμό των διανοουμένων του Ρεθύμνου της εποχής εκείνης. Το 1945 επανέρχεται με νέο δημοσίευμα στην «Κρητική Επιθεώρηση» αποτέλεσμα του οποίου ήταν η σύσταση το καλοκαίρι του 1945 του σωματείου «Πνευματική Εστία Ρεθύμνης» με μοναδικό σκοπό τη δημιουργία βιβλιοθήκης στο Ρέθυμνο. Ο Ν.Β.Δρανδάκης πρωτοστατεί και μαζί με τον Πολ. Τσάκωνα αποτελούν την ψυχή της προσπάθειας. Στο Δ.Σ. της «Πνευματικής Εστίας» αναλαμβάνει τη θέση του Ταμία, αλλά δεν περιορίζεται στα καθήκοντα αυτά. Προσφέρει εθελοντικά προσωπική εργασία, η οποία έχει να κάνει με την πρώτη στοιχειώδη οργάνωση της υπό δημιουργία βιβλιοθήκης και την καταγραφή και τακτοποίηση των πρώτων βιβλίων. Τα πρώτα κατάστιχα καταγραφής των βιβλίων της Βιβλιοθήκης είναι γραμμένα από το χέρι του. Δικαιωματικά λοιπόν του ανήκει ο τίτλος του πρώτου βιβλιοθηκάριου της Βιβλιοθήκης μας.

Αλλά και μετά την αναχώρησή του στη Αθήνα το 1948 δεν παύει να ενδιαφέρεται για την πρόοδο της Βιβλιοθήκης. Στο φύλλο της 13^ης Μαρτίου 1949 της «Κρητικής Επιθεώρησης διαβάζουμε ότι «Ο εν Αθήναις διαμένων συμπολίτης Ν.Β.Δρανδάκις απέστειλε 105 τόμους βιβλίων δια την Βιβλιοθήκην του Ρεθύμνου».

Ακόμη και μέχρι το τέλος της ζωής του κάθε φορά που επισκεπτόταν το Ρέθυμνο δεν παρέλειπε να την επισκέπτεται και ενημερώνεται για την πρόοδό της, αλλά και να εκφράζει την απογοήτευσή του που ύστερα από τόσα πολλά χρόνια δεν έχει ακόμη λυθεί το πρόβλημα της στέγασής της.

Επειδή ο Ν.Β.Δρανδάκης τίμησε με το έργο του όχι μόνο τα Γράμματα και την Τέχνη αλλά και το ίδιο το Ρέθυμνο, θεωρώ ότι και η γενέθλια πόλη οφείλει να τιμήσει τη μνήμη του δίνοντας το όνομά του σε ένα δρόμο της.

Γιάννης Ζ. Παπιομύτογλου